Visualizzazioni totali

venerdì 8 settembre 2017

Nu pianefforte 'e notte sona luntanamente, e 'a museca se sente pe ll'aria suspirà.

È ll'una: dorme 'o vico ncopp'a nonna nonna 'e nu mutivo antico 'e tanto tiempo fa. 

 Dio, quanta stelle 'n cielo! Che luna! E c'aria doce! 

Quanto na  voce vurria sentì cantà! 

Ma sulitario e lento more 'o mutivo antico; se fa cchiù cupo 'o vico dint'a ll'oscurità... 

 L'anema mia surtanto rummane a sta fenesta. 

Aspetta ancora. E resta, ncantannese, a pensà.



Nessun commento:

Posta un commento