CARULI' CU 'ST'UOCCHIE NIRE (Di Giacomo - Costa 1889)

Caruli', pe' 'st'uocchie nire, nire, nire, 
pe' 'sta vocca rossa, tu mme faje murire. 
Ma murí nun voglio, né lassarte maje, 
tengo na speranza ca t'arrennarraje. 

Oje Carulí'. 
Oje Carulí'. 
Oje Carulí'. 

Mme vuó' fá strùjere accussí? 

 Ména, Carulí'. 
Ména, Carulí'. 
Ména, Carulí'. 

Nun 'o fá chiagnere accussí. 
 E ll'ammore è fatto comm'a na nucella, 
ca, si nun 'a rumpe, nun t' 'a puó' magnare. 
Tu si' tosta overo ma si' troppo bella, 
chi t'ha cunusciuta nun te pò scurdare. 

 Oje Carulí. 
………….. 

'Sta nuttata è doce, 'sta luna è d'argiento, 
tu mme miette 'ncroce pe' na cosa 'e niente. 
Tutto attuorno canta: 
Ammore. Ammore. Ammore. 
E risponne, attuorno, ogn'ánema, ogne core. 

 Oje Carulí.