Io me disperarria
si guardanno ‘int’’o specchio ‘
e ll’uocchie tuoje
vedesse l’ombra ‘e n’ato
e arrassusia
iesse ‘int’a cchiesia,
comme a nu pezzente,
senza sentì, preganno, ‘a voce ‘e Dio.
Io me disperarria
si avesse purtà ‘a croce d’’a vicchiaja
sulo
senza ‘o calore ‘e na carezza
sulo ‘int’’o ggelo
‘mbraccia a na tristezza
ch’arrubbarria sta vita
‘a dint’’e mmane.
Io me disperarria
si all’intrasatta s’asseccasse ‘o mare
si doppo ‘a notte nun spuntasse l’alba
si nun sentesse cchiù dint’a stu core
‘e palpite d’’o bbene ‘e mamma mia.
Tanno, e sultanto tanno, io overamente
nun disperanno cchiù ne murarria.

Nessun commento:
Posta un commento