'Mmiezo â ‘na striscia ‘e sole
chiena ‘e polvere, dint’ ‘na chiesa
addò ce va a prjà sulo chi vuole,
annanze ‘na mieza cannela accesa
sotto ‘a statua ‘e ‘na Maronna
scagnata ‘e culore e addulurata,
se sentiva venì ‘na voce ‘e donna,
ca prjava, mmane giunte e ‘ndunucchiata.
Cu ‘nu lamiento ‘e sufferenza
essa spiava ‘a Maronna ‘nfaccia
e ce faceva, comme ‘ncunfidenza,
‘na specie ‘e rimustranza … ‘na partaccia:
“ Te crire ca tu sulo si ‘na mamma?
Pur’ì comm’a tte tengo ‘nu figlio,
è overo c’hai sgravato int’ ‘a capanna
ma a me nunn è jiuto assaje cchiù meglio!
Tengo ‘sta criatura piccerella
senza ‘nu pate ca m’ha lassato, ‘o ‘nfame,
n’aggio strusciato scale e scalettelle
pe’ me poté abbuscà ‘nu piezzo ‘e pane!
Mo’, Tu ca staje ‘mParaviso
assettata ‘mmiezo Angele e Sante
faje circulà a voce ‘e chest’avviso
fatte sentì bbuono ‘a tutte quante…
Dincelle ca m’aiutassero ‘nu poco
Pecchè, quaggiù, nun se po’ cchiù campà
dincelle ca s’affacciassero, ‘e vvi lloco,
menassero ‘nu muorzo ‘e bbene pure ccà!
Tu si ‘a Maronna e t’hanno dà aurienza,
famme ‘o favore parla comme saje,
ì so’ disposta a ffà ‘na penitenza,
e so’ secura: ‘na mano tu m‘a ddaje.
‘A luce addivenette cchiù lucente
‘a polvere sparette ‘a rint’ ê ragge,
pure ‘a Maronna pareva cchiù splendente,
e, a donna, 'ncore sujo, pigliaje curaggio …!
Nessun commento:
Posta un commento